________ නිකිණි මල් සුවඳ ________

චින්තනයෙන් නොදියුණු

විෂම වූ සමාජය

මිළ මුදල නිල බලය

පසුපසම හඹා යයි

මිනිස්කම් නොතකමින්

ලෝභ සිත් දැඩි කරන්

අනෙකාව යට කරන්

ඉදිරියට පා තබයි

මිනිසුන්ව ඉපදිලත්

කෝ කොහිද බුද්ධියක්

කෙදින කෙලෙසක හෝ

වැටහේවි සත්‍යයක් ..

__ AP __

කස පුපුරන හඬ, එළි කැරකෙන හැඩ, 

ඈතින් දිසි පන්දම්

නෙත ඉවසිලි නැත, උස්කර කර -කර, 

එබී බලන යන්තම්

බොදු දද සේසත්, චාමර දී අත්, 

අසිපත් දැරු ලියකම්

නෙත සිත්නොහැරා, ඉන්නෙද කෙලෙසා, 

දුටුවම මේසිත්තම්....?

තානම් බෙර හඬ, සේම පරදවන, 

කියනා කවි වන්නම්

ලාලිත මතුකර, පාද කිකිණි හඬ, 

තාල තබන අන්දම්

මාලක්කම උඩුගුවනේ, හිඳ නෙක,

පානා වැනි කරණම්

ඒ දුටු දෙනෙතා, හඬගා කියනා, 

දුටුද අපේ විස්කම්....??

කැරකෙන එළි මැද, බර අඩි තබ තබ, 

ඇත් පෙල එන අන්දම්

මොනර නැටුමකට, කළගෙඩි නැටුමට, 

තාලෙ බැඳෙයි වන්නම්

ගුවනේ සක්මන්, යනෙන රබන් දුටු, 

සිත නැවතුන අන්දම්

ගරු සරු ඇතිවයි, මුතු කුඩ සෙවණේ, 

නිළමෙ ඇදෙන අන්දම්.....

එළු පාවඩ මත, දා කරඬුව දැරු, 

ඇත් රජු වැඩි අන්දම්

සාදු සාදු නද, පඬුරු පුදන දන, 

දෝත් නගා වන්දම්

සතුට දෝරෙ යත, සැදැහැතියෙනි සිත, 

දුටු මේ ලෙස මල්කම්

කෙතෙක් දුටත් නෙත, බලා ඉවර නැත, 

පෙරහැර මේ අන්දම්.....!!!!

__අසන්ති පෙරේරා __

යළිත් යනු බැරි ගියොත් එනු බැරි
අතීතෙක සුවඳක් අරන්
තවම උණුහුම් පෙමක සිතුවම්
මතු කළා කවියක් හොරෙන් ..

නුවර අහසට සිතින් ලොබ බැඳ
නමක් නැති බැඳුමක් සොයන්
එදා තනිවුනු නුවර වැස්සේ
අදත් තනිවම තෙමෙමි මං ...

ඇහැළ, නුග, රොබරෝස ගස් පෙළ
බිමට නොහෙළා තිබුනොතින්
එදා මතකය දිගේ ඇවිදින්
හෙටත් නුඹ ගැන සොයමි මං ...

___ අනූ .. __

හදවතින් ඉපිද දෙනෙතින් වැටී යන
කඳුලක් වුනේ ඇයි ආදරේ
හිමි වුනු ජිවිතේ අහිමිකම් ගොඩක් ලඟ
හිමි නොවු පැතුමක්ද මන් නුඹේ
භවෙන් භවේ පතා ආ හුරු පුරුදු හින්දාද
මන් ලගින් නුඹ මෙහෙම නැවතුනේ
සංසාරෙ පතන්නට තරම් ආදරේ ඇති
නුඹ ඇයි ද මුලින් මට නොලැබුනේ
__අහස්යා __

කිරි ටික දොවාන බොන්නට දෙන්නම්

කෙත සීසාලා හාලා දෙන්නම්

කොළ පාගාලා වී කර දෙන්නම්

වී ටික මෝලට ඇදලා දෙන්නම් 

පෝයට පන්සල වෙත ගෙනයන්නම්
දූ දරැවන් අකුරට ගෙනයන්නම්
මහතුනෙ ඔබෙ වැඩ හැම කර දෙන්නම්
පොල් ටික වත්තෙන් ඇදලා දෙන්නම්

පෙර කළ පවකට තිරිසන් වී ඉපදී
කරනා වැඩපල නිමවි නැතුවා
මතුදාකදි මා වියපත් වූදා
මගේ සොහොන ඔබෙ කුස නොමවේවා

                    __ කසුන් නවරත්න _

සලෙළු පෙම

***********

නිරුවත් වූ 

නුඹේ 

උඩුකය 

දුටු විට 

කිරි බීපු 

තන පුඩු 

මතක් විය ...

__ ඉසුරු උදාර __

අවසන් හුස්මයි වා තල ගැටෙන්නෙයන්නම් සදහට නෙතු පියලා
මතකය එක් කර මේ සංසාරේ
රුවන්නම් හද ගුලි කරලා ... 

නෙතු අග්ගිස්සෙන් රූරන කදුළක්
කොපුල් මත මුදු හාදු තියා
පතන්නෙ අවසර යන්නට සදහට
මේ නැවතුම්පල අතහැරලා ...

___ ශානු සමරකොන් ___ 

ඉන්නම් බලා මං පෙරදා වගේ
නාවත් ඔයා අද හිනැහී එදා මෙන්
වෙන්නට සිනා ආයෙ නම් මට කවදා
බැරිවෙයි සිනා මල් නුඹ ළඟ නිසාවෙන්...

නෙතු අගට ගෙන ආව කඳුළැල් හොරෙන්
වියැකෙන්න නම් ආයෙ ලං වෙන්න සෙනෙහෙන්
ගිලිහෙන්න වෙර දරන අපේ පෙම් කතාවට
ඉඩ දී බලා නුඹ ඇයි නිහඬ වී දැන් ......

අත් වැල් බැඳන් අපි පියමැන්න වෙරළේ
පා පොඩි ගියා සේදී ඇඳුණු වැල්ලේ
නුඹ ක්ෂිතිජයේ මම නිල් අහස වාගේ
ලං වෙන්න ඉන්නම් බලා මං එදා වාගේ...

                     ___ නදිල් ____

__________සිතක වෙහෙස___________

ඒ එක්තරා ලා අදුර ගලන සන්ධ්‍යාවක් විය. තවමත් බැස යන හිරුගේ මලානික සෙවනැලි අහසේ යන්තම් ඉතිරි වී ඇත. මෙහෙණි ආරණ්‍යයේ වැලි මළුවේ සක්මන් කළ මම යාබද ගල් තලාව මත හිද ගතිමි. මෙතෙක් ගෙවූ ජීවිතය තුළ අරමුණු, අපෙක්ෂා, ඉලක්ක පිටුපස එක එල්ලේ හඹා ගිය මට දැන් හති වැටුනු වගක් දැනේ. එබැවින් මම මොහොතක් නැවතී ජීවිතය දෙස ආපසු හැරී බලමි. ඒ මගේ ලාබාලම වියේ පැරණිතම මතකයයි. ඇස් බෝනික්කෙකු මගේ ලොකුම අපේක්ෂාවයි. එයම ඉල්ලමින් හඩමින් අවසානයේ කෙසේ හෝ බෝනික්කා මගේ කරගතිමි. කාලයේ ඇවෑමෙන් මට බෝනික්කා අමතක විය.

ඒ මා අකුරට හුරු වූ කාලයයි. එකල මට අවැසි පොත පතමය. අම්මා කියූ පරිදි “ විභාගේ පාස් වුනොත් ලොකු ඉස්කෝලෙකට ගියෑකි “ ය යන අරමුණ මුදුන් පමුණුවා ගන්නා තුරුම මම ඒ වෙනුවෙන් වෙහෙසුනෙමි, කැපවුනෙමි. අවසානයේ එයින්ද මා ජය ගතිමි. එහෙත් මා ලබා ගත් ජයග්‍රහණය විදිමින් එහි රැදී සිටින්නට ඉඩ නොතබා තවත් ඉලක්ක, අරමුණු, අපේක්ෂා එකින් එක දිගින් දිගට ... සාමාන්‍ය පෙළ, උසස් පෙළ, උපාධිය සියල්ලට වෙහෙසෙමින් ඒවා දිනා ගනිමින් යළි යළිත් අලුත් අරමුණු වෙනුවෙන් වෙහෙසෙමින් මා ලබා ගත් දේ බොහෝය. එහෙත් තරගය තවම නිමා වී නැත. ඊලගට රැකියා තරගය සදහා පොරට වැටිය යුතු වුවද මට දැන් වෙහෙසය. ලබා ගත් සියළු දේ කර තබාගෙන යන ඒ ගමන මට වෙහෙසය. ඉතින් සියළු දේ බිම තබා මම නැවතුනෙමි.

ඈත කදු හිස් සිප එන මද සුළග සිත සන්සුන් කරවයි. මම දෑස් පියා ගතිමි. මොහොතකට වුව නිරාමිස සුවයට ඉතා සමීප සුවයක් මා විදින වග මට දැනේ .. මට හැගේ .. දැන් මා හිස් අවකාශයේ සරන පුළුං රොදක් සේ සැහැල්ලුය. එහෙත්..... එයින් මිදී යළිදු මා මේ ජීවිතය නම් වූ තරග පිටියට පිවිසිය යුතු නොවේද ... ???

____ දාස් පෙති ____

සිතුවිල්ලේ අරුණැල්ල - සිව් වන දිගහැරුම

තරු දහසක් මැද
තනි වුනු තරුවක
දුක් ගී අසනට 

තරු සිය ගණනක
පහස ලබන අර
සඳ එන් නැති බව

කියා දෙන්න
ඒ තනි වුනු තරුවට
රැහෙයි නාදෙ මැද
කළුවර රැය තුල
______ ImaAnthaya …

දකින නොදකින දනන් සැම නෙත්
වසා මිරිගුවෙ කඩතුරාවෙන්
සිනාසෙන මුත් සියල්ලන්
තුටින් සිටිනා ලෙස ඔහුන් ..
ලොව ඉසිඹුලන එක නිමේෂෙක
හඩයි කිරි දරුවන් ලෙසින් ...
සසර දුක දැක උකටලී වුව
නොහැක හැරෙනට
යළි යළී පතමි පැතුමන්
ප්‍රජාපතී මව් මගෙහි යන්නට
සසරෙදී .....

____ Dilani Inoka …

ඈත දිදුලන පුංචි තරුවක්
සේ වුනත් මගෙ ආදරේ
කියාගන්නට නොහැකි වදනින්
හඩයි දෑස් පිය හැම වරේ ..

නිදා නොනිදා ගෙවෙන රැය තුළ
මැවි මැවී නුඹෙ රුව පෙනේ
හදට අවනත නොමැති පැතුමක
සෝ සුසුම් වැල් දිගහැරේ..

සොයා ආවත් යළිදු මා වෙත
නුඹේ ආදරෙ මගෙ කියා
නුඹට නොදැනුනු මගේ සෙනෙහස
නොඑන ගමනින් දුර ගියා...

_______ Shanu Samarakon …

පැහැයක පැහැය
============
ඔය නු‍ඹේ නෙත ගැටෙන-
උදාගිර රත් පැහැය,
රැය පුරා හැඬූ-
ඇගෙ නෙතේ රත යැයි
සැඳෑයම නිළඹරේ
ඉහිරුන දම් පැහැය
නුඹ’තින් තැළුණු-
ඇගේ කොපුලෙ පැහැය යැයි
කුණාටුව ඉසිඹුලන ඇසිල්ලට
ඒ ඇහෙන හෝ හෝව-
ඇගෙ සුසුම් යැයි
ගගන රූරා හැලෙන මහ වැස්ස
ඈ නෙතින් වට කඳුළ යැයි
නොදත් නුඹ,
තෙවැන්නී අත රැගෙන
ඔය ඇවිද යන මාවතේ
තුරු සෙවනැල්ල සේ
ඇගෙ සිත සිසිල් බව
දන්නේම නැත….
_____ නිලිකා ...

හැමදාම පහන් කණුව යට
දහසක් සිතුවිලි
පුංචි හිතේ ගුලිකරගෙන
පිටු අතරට නෙත් යොමන්නෙ
මට ගොඩ යන්න නෙමෙයි
මෙ මුඩුක්කුව ඇතුලෙ
අපාදුක් විදින
බඩට නොකා
මට කවන
මගෙ අම්මට
සුර ලෝකෙ පෙන්නන්න
එත් කරන්ට් එක ගිය දවසට?
_____ ඉසුරු උදාර..

මගේ සතුට ගෙන මටත් හොරෙන් නුඹ
ඉගිල ගිහින් අද සුදු මැණිකේ
වෙල් ඉපනැල්ලේ කරද කැලේ පෙම්
ගීත ගැයූ නුඹ අද කොතැනේ ...
වැව් කණ්ඩිය උඩ දැවටි දැවටි දෙඩු
පෙම් බස් කොතැනද ගොළු වූවේ
අපි පෙම් කළ හැටි මතකෙට එනවිට
හිත වාවන්නෑ මයෙ මැණිකේ ...

_____ සසූ ..

දුවගෙන ඇවිදින්
හිතම තිගස්සලා..
අහසක් තරම්
ආදරෙත් අරන්
තුරුළු උනා
හිත උඩින්ම...
සුන්දරයි අතීතයම
ආයෙමත් එන්න
ඒ ආදරේම අරන්..
තනි උන තැනමයි
තාමත් මම...

_____ සූකිරි ..

ඈත ඉසව්වක පිපුණු
කුමුදු මල නුඹසෙනෙහස් සුවද අරගෙනඇවිදින් මගේ හිත ළගපිපුණු අරුමය ...
සසර පුරුද්දට වගේ
මේ භවයෙත්
මගේම මගේම වෙලා
නුඹ මගේ හිත ළග
නැවතුනු අරුමය ...සත්තයි
ඔයාගෙ සෙනෙහසමගේ ඇස් දෙක තරමටමගොඩාක් පරිස්සමටමම රැකගන්නව ... ඒ මගේ පොරොන්දුවක් ... !

_________හිරු ...

වාසනාවේ සුගන්දී....
===============
වාසනාවට පාර කියන්නට
නුඹේ කටහඩ වෙහෙසුනා
හංදියේ මදටිය හෙවනේ නුඹෙ
මන්දිරේ පොඩි ඉදිවුනා..

විස්සෙ කොලයට පාරෙ යන එන
ඇත්තො ඉද හිට නැවතුනා
නුඹේ දුක් නෙත් බලන්නටනම්
නිතර උන් හට බැරි වුණා..

පුංචි දෝණිගෙ අදත් මැසිවිලි
පංතියේ කොන හිමිවෙලා
අහිමි කරලා ඈට නිසි තැන
සපත්තුව ඉස්සර වෙලා..

දසත හඬගා හිනා මූණෙන්
වාසනාව ගැන මොර දෙනා
නැගණියේ නුඹෙ හිතේ දහදුක්
නිතර මා වෙත වදදෙනා..

#_අනුsh_

මවකගෙ උණුහුමට
පියෙකුගෙ සෙනෙහසට
වරම් අහිමිව
ඉපදුනෙන් මහ මගක ...
ඇති හැකි කෙනෙකුගෙන්
අයැදුවද පිහිටක්
නැත කිසිදු මිනිසත්කමක් ...
නැති බැරි අයම ඇති හැකි පමණින්
පිහිටවේය නිතැතින් ....


____ A.P. _____

*********** හීන ඉසවුව 2 - "ඇස් " ***********

මීට කලින් දැකලා නැති අමුත්තෙක්....වීදියේ අහම්බෙන් හමුවෙනවා..අතරමං වෙලා වගෙයි..කාගෙන්වත් උදව්වක් ඉල්ලන්න බයෙන් වගේ වට පිට බලනවා.

"ඔයාට මුකුත් කරදරයක් ද? කාව හරි හොයනව ද ? මාත් මේ දිහාවෙ..මට පුළුවන් උදව් කරන්න..."

මම කිව්වා.

"හ්ම්ම්....මට සතුටුයි..හඳුනගන්න ලැබීම සතුටුක්!"

ඔහු වදන් ගලපන්න පටන්ගත්තා..

"ඒ වුණත්..,

කාටවත් බෑ මට උදව් කරන්න.මම අතරමං වෙලා හුඟ කාලෙක ඉඳලා..හැමෝම මාව රැවැට්ටුවා..මට ආදරෙයි කියලා..

මට ආයෙත් රැවටෙන්න බෑ"

"මම යන්නම්.."

මම ඔහුට සමුදුන්නා..

"සුබ ගමන්!"

*******************

අපි නැවත නැවතත් හමුවුණා..ඒත් අපි කතා කළේ ඇස් වලින් විතරයි..දවසක් ඔහු එන පෙරමඟ උවමනාවෙන්ම මඟ හැරියා..මම දැක්කා ඒ ඇස් හොයන්නෙ මාව කියලා.

පහුවදා සුපුරුදු වීදියේ නැවත අපේ ඇස් කතා කළා.

අද ආඩම්බරකම ගෙදර තියලා ඇවිත්...

"ඔයාට පුළුවන් ද මගේ ජීවිතයට සෙවණැල්ලක් වෙන්න...මම යන දිහාවෙ මගෙ ළඟින් ඉන්න..මට හරි පාර කියලා දෙන්න..."

පිටු ගණනාවක කතාවක් ...පේළි දෙකකින් ඉවර කළා.

ඇත්ත කියන්නම්..මාත් බලාගෙන හිටියේ මේ දවස එනකම්..

මම පොරොන්දු වුනා..

"ඒත් මට බැහැ කළුපාට..අඳුරු,හෙවණැල්ලක් වෙන්න.."

ඔහුගේ ඇස් මවිතයෙන් විසල් වුනා..

"මම පහන් තරුවක් වෙන්නම්...ඔයාට පාර කියන...සුළං රැල්ලක් වෙන්නම්..විඩාව නිවන..සිහිල් දිය උල්පතක් වෙන්නම් ..පිපාසය සන්සිඳුවන...මල් ඇතිරිල්ලක් වෙන්නම්.. ඔයා එන පෙරමඟ.."

හ්ම්ම්ම්.....

නිහැඬියාවක්..

ඉතින් ඊට පස්සේ......ඒ "ඇස්"....මගේම වුනා........

**********************************

සිතිවිල්ලේ අරුණැල්ල - තෙවන දිගහැරුම

මතකද අද වගේම දවසක ඔයා
මට ගොඩාක් ආදරෙන් ළංවෙලා ඉද්දි.
මං ඔයාගේ නලල මත තිබ්බ හාදුව..
ඔයා ඒ ආදරය කොච්චර අපූරුවට විඳගත්තද..
එදා.. ඔයා මගේ අතට දුන්නු,
ඒ ලස්සන රෝස පැලේ මං මගෙ ගෙමිදුලෙම ඉන්දුවා..
ඒ පැලෙත් අපේ ආදරේ වගේ ලස්සනට
මල් පිපිලා.. සුවඳයි..

ඒත් ඒ සුවඳ අද වැස්සට හේදිලා ගිහින්..
ඇදහැලුණු ධාරානිපාත වැස්සට
රෝස මලේ පෙති ඔක්කොම කැඩිලා.
මිදුල පුරාවට විසිරිලා..

හිතට දුකක් දැනුනා.. ඒ මල ගැන නෙමේ...
නොසිතූ විදියට අනෝරා වැස්සකට
අසුවෙලා විසිරිලා ගිය අපේ ආදරය ගැන
රෝස පඳුර තවමත් මගෙ හිත බිඳිනවා..
අපේ ආදරේ මතක හිතට අරගෙන ඇවිත්...
ඔයා දුන්නු ආදරය වගේම....


___ කසුන් නවරත්න...

බටහිර අහසේ පායන තරුවක්
බලා හිදී ඇස් පිය නොහෙලා
දැනුනද මේ දුක වැටුනද කදුළක්
මගෙ මේ රතු ඇස් දෙක දැකලා ..

පාළුයි මහදට සීතයි මේ රැය
උණුහුම දුර ඈතකට වෙලා
කියමිද කෙලෙසින් මගෙ මේ හදවත
රිදුම් දෙනව මුළු ගතම වෙලා ..

බෝඩිමෙ සිටියත් යාළුවො ගොන්නක්
මං අද තනියම ගුලි ගැහිලා
මතක් වෙනව මට උන් හැටි තුරුලෙම
අම්මගෙ ඇකයේ දෑස් පියා ..

පාළුයි අම්මේ සීතයි මේ රැය
ඉන්නට ආසයි නුඹ ළගට වෙලා
එන්නද පියඹා මේ රෑ යාමෙම
නිදන්න පෙර සේ තුරුළු වෙලා

__ ශානු සමරකෝන් ..

ආදරණිය නොරිකෝට ලියමි..

නන්නාදුනන දේශයට ගොඩ බැස්ස වෙලේ ඉදන් මං හරිම නොසන්සුන් එත් දවසක් තානායමේදී හම්බුන උඹ ගැන හිතද්දී මේ ජිවිතේට හුරු වෙන්න කියලා හිත කියනවා ඇහුනා .උඹත් එක්ක ගෙවපු හැම මොහොතක්ම මගේ හැම හුස්මකටම කා වැදුනා බන් .උඹයි මායි ලෝක දෙකක .. එත් එක හිතක් වෙන්න තමා දැගලුවේ .උඹත් එක්ක සකේ බිලා හිතේ තිබුන හැම දේම උඹට කියුවේ සිහියෙන් කියන්න බැරි නිසා .කබුකි බලන්න ගිහින් උඹේ සිනිදු අත මගේ අතේ දැවැටෙද්දී හිත හිරි වැටුනා බන් .සකුරා මල් වලට වඩා මට උඹ ලස්සනයි .එත් අපි ගැලපෙන්නේ නැ බන් .අනේ මන්දා අපි වගේ ගොඩක් අය මේ ලෝකේ ඇති. උන්ට කියන්න දෙයක් මටනම් නැ .මගේ වල ගාවට උඹ හැමදාම වරෙන් ඇවිත් මලක් තියපන් . මන් ඒ මල ඉඹින්නම් ඒ උඹට මං තාමත් ආදරේ නිසා ...

මිට
දෙවෙන්දරා
_______________________________________
__ ඉසුරු උදාර ..

ඔයා නිසයි නෙතු පිය සැලුවේ
ඔයා නිසයි හසරැල් නැගුවේ
ඔයා නිසයි හද ගැස්මත් මට දැනුනේ
ඔබේ පෙම නිසයි යළි ජීවය ලැබුවේ ..

මිලාන වූ පෙම් සිහිනෙක සේයා
හදවත නටඹුන් බිමක් කළා
නුඹ ඇවිදින් ආයෙත් හද මඩළට
නටඹුන් බිම පුද බිමක් කළා ..

පුංචි කුරුළු ඇස් දෙකකට නොපෙනෙන
විශ්වයෙ මහ ගිරි ශිඛර මත
දේදුන්නක ඇති පාට සෙමින් ගෙන
කවි පද ගෙතුවෙමි අපේ පෙම ..

__ නෙතුහෂිනි සංජනා ...

හිත රිදුණු තැන් නම් බෝමැයි
මේ වසන්තය මගෙ නොවෙමැයි
නෙත කඳුළ වාවා හිඳිමැයි
මට මලක් වනු නම් බැරිවෙයි.....

සෙනෙහසේ සිසිලක් නොවෙමැයි
ගිණි වැදුණු කතරක හිඳිමැයි
රැළි සරැළි සෙනෙතට දුරමැයි
මට දොළක් වනු නම් බැරිවෙයි....

අවපසේ අඳුරත් බෝමැයි
ඒ අඳුර වෙත පෙම් බඳිමැයි
මුදු එළිය නොපෙනෙන දුරෙකැයි
මට සඳක් වනු නම් බැරිවෙයි......

__ අසන්ති පෙරේරා ..

ගව් ගණන් දුර රැදුන
ඔය දෙනෙත් මා සොයන
මගේ හිත ළගම හිද
පාරවයි නුඹේ සිත
දුකම විතරක් ඇයි
පෙම් කළත් මගෙ සිතට ..

නුඹට හැකි දැනගන්න
ඔය හිතට පෙම් කළ තරම
මගේ මළගම දාට
වෙන හිතක් නෑ ළං වෙන්න
සත්තමයි ඔයා මිස ..

හුස්ම මගෙ ඔයාමයි
හැමදාම මගේ පණ
දුර අරන් යන්නෙපා
ඈත සගවන්නෙපා
ඔය සෙනෙන් මා ලදිමි
මා නොලද ජීවිතය ..

__ හංසිකා රොසයිරෝ ...

රන් හුයකින් කිසිදාක බැදෙන්නැති
අතැගිලි අපගේ කුමට ඇතී
දෙහදක නලියන පැතුමන් ගුලිකර
කදුළු ගගක පා කරමි මෙසේ
භවයෙන් භවයට පැතුමන් පැතුවත්
මේ භවයේ අපි නොලද සෙනේ
දිවියම හඩවා පැතුමන් ඉහිරැණු
අපට අහිමි පෙම්වතුන් අපී ..

අතැගිලි බැදගෙන දුරකට ගියදා
අපේම වී අපි සිටිය හැටී
ලා නිල් අහසට වළාකුළක් වී
අනන්තයට පා වුනා අපී
හඩවන්නට බැරි නෙතු පිය අද්දර
හැමදා ඉගිබිගි පෑවා අපී
කදුළ ඉතිරි කර දුරක ගියේ නුඹ
ඇයිද කියා පවසන්න ළදේ ..

නුඹවත් අහිමිව ගිය පසු මා හට
මගේ කියන්නට කිසිත් නැතී
නුඹෙ ආදරයම වත්කම් වූ මට
තනිකම පමණක් උරුම වුණී
භවයෙන් භවයට හමුවී වෙන්වෙන
පැතුමන් අපටම උරුම ඇතී
දෛවයෙ විලසින් වෙන්ව ගියත් නුඹ
මගෙ හිත තාමත් නුඹට හිමී ...

___ ඉදුෂ පවන් ෂරින්ද ...

උඹව
යදම්ලා
සිර කෙරුවත්
අයාලේ ගිය
උඹේ හිත
යදම්ලා
හිර කරගන්න
බැරි උනා
මට

-සුකිරි-

සිතිවිල්ලේ අරුණැල්ල - දෙවන දිගහැරුම

සයුරු රළ පෙළ වෙරළ සිප ගෙන
ඈතට දිව යන හැටි මනරම්
දුරට ගිය රැළි නේන බව දැන
වෙරළ ඉකිබිඳ හඬන තරම්.........

නැවුම් රළ පෙළ විගස ඇවිදින්
වෙරළ මත මුදු හාදු තියන්
මතක සැමරුම් ඉතිරි කර යළි
ඇදෙයි ඈතට හෙමි හෙමින් ...

දැන දැනත් යළි නේන බව රළ
වෙරළ ආදරේ කල තරම්
දන්නවා මුතු පබළු රහසින්
වෙරළ මග බලනා තරම්......

_ශානු සමරකෝන්_ 

වර්තමාන ප්‍රේමය

පැනක්
කොලයක්
නැද්ද
අහලක
පට්ට
කැල්ලක්
ඉන්නවා
නොම්බරේ
දිගන්න....

..ඉසුරු උදාර...

පාරට බැහැල
ඇවිදන් යනකොට
මෙච්චර දුරක්
ආවද කියල
හිතෙනව වෙලාවකට
ඒත් කොච්චර දුරක්
ආවද දන්නෙත් නෑ
තව කොච්චර දුරක්
යන්න තියනවද
දන්නෙත් නෑ
මගේ ජීවිතේ...

..සුකිරි ..

සඳක් වෙලා පායා එන්න
මගේ ලොවට එලිය අරන්

දොළක් වෙලා ගලා යන්න
මගේ සිතට සිහිල අරන්

මලක් වෙලා පිපි එන්න
මගේ ලොවට සුවඳ අරන්

සදා කල්ම ලඟින් ඉන්න
මගේ සිතට සතුට අරන්.......

__අසංක අත්තනායක__

ආදරේට පාර කියන
ජීවිතේම පාට කරන
හීන ගෙනත් හිත පුරවන
මා රැවටුන ඒ මිරිඟුව..

තාමත් සිත මටත් හොරා
හැල්මේ දුව ගොස් නවතින
මිදුමකින් නෙතු බොඳ වන
ඒ නුඹේ ආදරේ ..

සිතිවිලි හා කඳුළු පුරවන
කඳුළු මගේ තනි රකින
මගෙත් නොවන මගේම වන
ඒ සඳවත ..

ආයෙ ඇවිත් නෙතු තෙමන්න
නුඹට තාම ඇත අවසර
ළඟදීම එන පුන් පෝ දින
අවසන් වෙයි නුඹේ වරම..

--අනුරාධ ප්‍රසාද්--

දිවිනහ ගත් කූඹියෙක්..

කූඹියෙකුට උනත්
තියේවිලු හිතක්..
කූඹියෙකුට උනත්
දැනේවිලු පෙමක්..

කූඹියෙක් උනත්
බිදුණු දාට පෙමක්

හිත රිදෙන හින්දලූ

කහට කෝප්පයටම පැන
දිවි නසා ගන්නේ....

#_අනුsh_

මටත් හිතයි නුඹේ ඇස් ගැන
අහස පුරා කවි ලියන්න
හිරුට තරු සඳුට
ආදර ගීත ගයන්න
ඔබෙයි මගෙයි කතන්දරේ
ලොවට කියන්න..

මට ආසයි නුඹේ හිනාව
සමනල තටුවකට අරන්
සමන් පිච්ච්ච මල් කැකුලක
පෙති සරසන්න
සියුමැලි සුදු මල් පෙති
එකිනෙක පිබිදෙන්න..

මහ රෑ කළුවරේ පිපෙන
හෙන්දිරික්ක මල් ගොමුවක
ආසයි මට ඔය නිල්නෙතු
තුළ කිමිදෙන්න
ඇත්නම් මට ඔය නා දළු
තොල් සිප ගන්න.......

-නෙතුහෂිනි සංජනා- 

හදවත පුරාම රූපය තියාන
දුරකට ගියාට ඔබ පෙර දිනෙක
යලි එන දාට මේ සිත ළඟට
අරන් එන්න ඔබ ගෙන ගිය සුවඳ
අපේ ආදරේ සුවඳ..

නෙත් මත තියාන ඔය නෙත් දෙකෙන්ම
මා හට කියූව පෙම් කවිය
මතකය තාම හදවත ළඟම
සිහිවේ ගෙවෙන හැම දිනම
ඔබ වේ කුසුම මා සෙව්ව..

කඳුළුත් එක්ක දුක්බර හීන
මතුවෙන රෑක ඔබ කොහිද..
දැනුනේ නැතිද වෙන්වුනු දාක
හඬනා වගක් මේ නෙත් සඟල
ඔබ නැති නිසා මතු දාක...

චූටි බස්සා..

තෙත බරිත නුවන් අග
සිනා හසකැන් මවා
ගිමන ළඟ සිසිල ගෙන
මද පවනෙ දැවටිලා
නොසිතු මොහොතක නුඹේ
හද විලම කළඹලා
පිපෙමි මම කුසුමක්ව
නැවුම් සුවඳින් වෙලා

-දාස්පෙති- 

ස්වේත මීදුම් ගලන උදයේ
ලහිරු කිරණින් පිනි දවන විට
පිනි සේම දිලුනා නුඹේ වත
නුඹ එක්ක බැඳුණා මගේ හිත

සෑම හිමිදිරි උදෑසනකම
නුඹව දැකගනු රිසින් මානෙත
සහස් වර දැවුනා අනේකව
දහස් දුක් දුන්නා

ඈත සමුදුරු සතක් ගියතැන
මා එතැයි නුඹ මග බලනවද
කෝල විලසින් බමන දෙනයන
මා සොයා තවමත් සරනවද

නුඹේ කෙහෙරැලි සමග මත්වී
මදනලත් දඟකම් කරනවද
ක්ෂිතිජ රේඛාවෙන් එහා දුර
මා ගිහින් බව නුඹ දන්නවද..

-අසේල රුක්ෂාන්- 

ඔබ එන තුරා
පෙරමග බලා
නෙතු රතු උනා
කඳුලැලි ගලා
ඔබ නැති නිසා
වෙනතක බලා
හිත සිර කලා
සඟවා තබා
ඔබ එයි සිතා
හැඬු නෙතු මෙදා
ඔබ ආ නිසා
දැන් හිනැහිලා
එනමුත් මෙදා
බෑ ලං වෙලා
ගන්නට බෙදා
සෙනෙහස එදා
ඔබ ඇගෙ වෙලා
මා දුර මෙදා
අපි වෙන්වෙලා
හිත් ළඟ තබා..

-දිලානි ඉනෝකා -

ගබ්සාව....

අසා ඇතිමුත් මවක සෙනෙහස සමුදුරට වැඩි යැයි කියා
විඳින්නට පෙර කරපු පින්මද
වීද නොදනිමි මට මෙදා
රැවුම් ගෙරවුම් ලෝකයෙන් එන
ඉවත හරිනට සිත සිතා
මවුනි නුඹ මට හැරී යන්නැයි
පැවසුවේ නොකියම
"පුතා".........!!

දිනෙක සෙනෙහස ලබන මොහොතක වඩින්නැයි ඇරයුම් ලබා
දුන්නෙ නුඹමයි තාම මතකයි
මවුනි නුඹ දෙඩු පෙම් කතා..!!
ඇහිරුවානම් මා වඩින මග
නොවෙයි මේ වැනි දුක් මහා
මගේ අම්මේ වේදනාවන් ඉවසගමි නොකියම කතා...!!

නුඹට ගැරහුම් දිදී පල නැත තවත් සුරතල් වී කුසේ
යා යුතුයි දැන් නොවේ කඳුළක් ගැලූවද රුධිරය ගතේ
තවත් මොහොතින් නතර වනු ඇත ගැහෙන හඬ වුව හදවතේ
ඉතිං අම්මේ අවසරයි මට.....
තවත් මං නුඹෙ
පුතු නොවේ......!!!!!!!

--Asanthi  Perera--

නැගෙනා හිරුරැස් සමගින් වෙලිලා ඔබ වෙත දිව එන්නම් ...
ඉඩ ලැබෙනා හැම මොහොතක් පාසා ඔබෙ නම මුමුණන්නම් ..
උපදින හැමදා ඔබේම වන්නට දෙවියන් යදිනෙමි මං ...
අම්මේ ඔබ මතු බුදුවන භවයෙත් මා පොඩි පුතු වෙන්නම් ...

______නුවන්ත ප්‍රභාෂ් ______ 

හෙට

නින්දක කෙලවර නොව
දවසක ඇරඹුම නොව
පැය විසි හතරක අවසානය නොව
එලඹෙන්නක් ද නොව

එහි පිරී ඇත්තේ................

පෙර දින අප කල කී දෙයෙහි
ප්‍රතිඵල හා අප
මවා ගත් ලෝකය තුල රඟමින්
නිර්මාණය කරන දෑය.

-ඉසුරු- [උදා වී නැත]

 

ලියන්නම හිතෙන අයට ...

හදවත පුරාම රූපය තියාන
දුරකට ගියාට ඔබ පෙර දිනෙක
යලි එන දාට මේ සිත ළඟට
අරන් එන්න ඔබ ගෙන ගිය සුවඳ
අපේ ආදරේ සුවඳ..

නෙත් මට තියාන ඔය නෙත් දෙකෙන්ම
මා හට කියූව පෙම් කවිය
මතකය තාම හදවත ළඟම
සිහිවේ ගෙවෙන හැම දිනම
ඔබ වේ කුසුම මා සෙව්ව..

කඳුළුත් එක්ක දුක්බර හීන
මතුවෙන රෑක ඔබ කොහිද..
දැනුනේ නැතිද වෙන්වුනු දාක
හඬනා වගක් මේ නෙත් සඟල
ඔබ නැති නිසා මතු දාක...

චූටි බස්සා..

_______________________________

ස්වේත මීදුම් ගලන උදයේ
ලහිරු කිරණින් පිනි දවන විට
පිනි සේම දිලුනා නුබේ වත
නුඹ එක්ක බැඳුණා මගේ හිත

සෑම හිමිදිරි උදෑසනකම
නුඹව දැකගනු රිසින් මානෙත
සහස් වර දැවුනා අනේකව
දහස් දුක් දුන්නා

ඈත සමුදුරු සතක් ගියතැන
මා එතැයි නුඹ මග බලනවද
කොල විලසින් බමන දෙනයන
මා සොයා තවමත් සරනවද

නුබේ කෙහෙරැලි සමග මත්වී
මදනලත් දඟකම් කරනවද
ක්ෂිතිජ රේඛාවෙන් එහා දුර
මා ගිහින් බව නුඹ දන්නවද..

Asela Rukshan 

_______________________________

තෙත බරිත නුවන් අග
සිනා හසකැන් මවා
ගිමන ළඟ සිසිල ගෙන
මද පවනෙ දැවටිලා
නොසිතු මොහොතක නුඹේ
හද විලම කළඹලා
පිපෙමි මම කුසුමක්ව
නැවුම් සුවඳින් වෙලා

දාස්පෙති 

_______________________________ 

ඔබ එන තුරා
පෙරමග බලා
නෙතු රතු උනා
කඳුලැලි ගලා
ඔබ නැති නිසා
වෙනතක බලා
හිත සිර කලා
සඟවා තබා
ඔබ එයි සිතා
හැඬු නෙතු මෙදා
ඔබ ආ නිසා
දැන් හිනැහිලා
එනමුත් මෙදා
බෑ ලං වෙලා
ගන්නට බෙදා
සෙනෙහස එදා
ඔබ ඇගෙ වෙලා
මා දුර මෙදා
අපි වෙන්වෙලා
හිත් ළඟ තබා..

-දිලානි ඉනෝකා -

පන්හිඳට පැටලුන අලුත් හිත්....

දියලුමෙහි රූ රන්න
පින් පුරන පොද වැස්ස
දන්නෙ නැහැ එහි තිබෙන
හැංගිච්ච විලාපය...
හංගගෙන දුක් කඳුළු
ඇද හැලෙන අපුරුව..
බෑනේ මට අදහන්න
ඔයා සහයට එන්න.....

මුදු පවනෙ දවටලා
ගෙනත් දුන්නත් එහෙම...
බැහැලු තව දුර යන්න
නතර වී අතර මග..
ටිකක් දුර ගිහින්
හැරෙනකොට අපාසුම...
මග සලකුණු දෙයි නේද
සාක්ෂිය අද හෙටම...

දෑතෙ වාරුව දීල
හරි පාර කියන්නට..
හැකිය මට...පවසන්න
නුඹේ කැමැත්තේ තරම....

__අනුරාධ ප්‍රසාද්__

නික්මයාම ---------

දෑවුරුද්දක් බැඳුණ රන් හුය
අකල් සැඩ සුළඟකට සසැලුණ
බොරට හැරි නෙත් රැඳි කඳුළු බිඳ
කෑ ගසා පවසාවි හද දුක....

සඳවතයි නුඹ ම'සිත් අහසට
එළිය බෙදනා දිවි පුරාවට
සිතූ මුත් නුඹ තවත් අහසක
සඳක් වූ බව වැකුණි සවනත.....

මහ මෙරක් උස පැතුම් ගොන්නක්
හිම කිරම මෙන් දියව වැටුණට
දුකක් නෑ ඒ කිසිම දේකට
නුඹෙ නෙතේ ඔච්චම් බැලුම් හැර......

මකා සඳවත අමාවන රැය
අපෙ මතක සිත් පතුලෙ ගුලිකර
නුඹේ දෑතින් ළය දැදුරු වුණ
කිරිල්ලයි මා තටු සිඳී ගිය....!!

- අසන්ති පෙරේරා -

එන්න...
නවතින්න
හදවතේ ඉඩ ඇත..
යන්න
ඔබ එන්න ඕන නෑ
දිවියට..
හිනහෙන්න පෙර සේම
දකිනවිට ඔබ මාව..
ඕන නෑ පවසන්න
හිතේ ඇති දේ මෙමට..
දනිමි මං
මගෙ නොවේ ඔබ තවම ..
පතමි මං හැමදාම
මගෙ වෙන්න ඔබ ..

___ නුවන්ත ප්‍රභාෂ් ..

අපි එක්ක එකතු වෙන්නෙ මෙහෙමයි

'' සහෘද නිර්මාණ " පිටුවට කවි එවන සහ ඒ ගැන උනන්දු වෙන යාළුවොන්ට පුංචි මතක් කිරීමක්. සමහරවිට මේ වෙද්දි ඔයාලා දැනුවත් ඇති අපි ඔයාලා වෙනුවෙන්ම නිර්මාණය කරපු " මිතුරු පන්හිඳ " Blog අඩවිය ගැන. ඒ ගැන හරියටම නොදන්න අය වෙනුවෙන් පුංචි පැහැදිලි කිරීමක් කරන්නම්. '' මිතුරු පන්හිඳ " කියන්නෙ, මෙතෙක් " සහෘද නිර්මාණ " වලින් එළි දක්වපු ඔයාලගෙ කවි සිතුවිලි තැම්පත් කරපු පුස්තකාලයක් වගේ තැනක්. ඔයාලගෙ පරණ කවි නිර්මාණ දිහා ආයෙමත් සැරයක් බලන්න ඕන කියල හිතුනොත් http://thoughtsfromheartfanpage.blogspot.com/ ලින්ක් එක ඔස්සේ '' මිතුරු පන්හිඳ" Blog අඩවියට ගිහින් බලන්න පුළුවන්. ඔයාලගෙ පැරණි නිර්මාණ බොහොමයක් මේ වෙද්දි අපි එහි ඇතුළත් කරලා තියනව.

ඒ වගේම තමයි, මින් ඉදිරියට '' සහෘද නිර්මාණ " ඉදිරිපත් වෙන්නෙ ටිකක් වෙනස් ආකාරයකින් . මෙයිට පෙර අප එය බදාදා සහ ඉරිදා දින දෙකෙහිම ඉදිරිපත් කළත් මින් පසු ඉදිරිපත් වෙන්නෙ ඉරිදා දිනයෙහි පමණයි. නමුත්, ඔයාලා එදිනෙදා එවන නිර්මාණ එවූ දිනයේම හෝ පසු දිනයේ '' මිතුරු පන්හිඳ " Blog අඩවියට අපි ඇතුළත් කරනව. ඔයාලට පුළුවන් ඒ නිර්මාණ බලන්න වගේම ප්‍රතිචාර දක්වන්නත්. (කැමති නම් ලයික්, කමෙන්ට්, ෂෙයාර් කරන්න. ) ඒ නිර්මාණ එම සති අන්තයේ ඉරිදා දිනයේ පුරුදු විදියට Thoughts From Heart හි '' සහෘද නිර්මාණ " ලෙස ඉදිරිපත් වෙනව. එතනදි අපි ඔයාලගෙ ඒ සතියෙ නිර්මාණ වලින් හොඳම නිර්මාණය එදිනම '' සහෘද නිර්මාණ " පිටුවෙ ඇගයීමක් සමග ඉදිරිපත් කරනව. ''හොඳම " කියල අපි තෝරන්නෙ , හිතට දැනෙන අර්ථයක් සහිතවත් කාව්‍යමය පද, උපමා රූපක, සහ අදහස ප්‍රකාශ කර තිබෙන ආකාරය අනුවයි. ඔයාලා අපිත් එක්ක කොයි තරම් හිතවත්ද, කොයි තරම් කාලයක සිට අපි එක්ක එකතු වෙලා ඉන්නවද, කවි කොපමණක් එවල තියනවද මේ කිසිම දෙයක් මේ තේරීමට බලපාන්නෙ නැහැ. අපි එක්ක ඒ සතියෙම එකතුවුනු අලුත්ම යාළුවෙකුට වුනත් මේ ඇගයීම හිමිවෙන්න පුළුවන්.

අනිත් ඇගයීම අපි ලබා දෙන්නෙ ඒ සතියේ නිර්මාණ වලට ලැබුණු පාඨක ප්‍රතිචාර අනුව. ලයික්,කමෙන්ට්ස්, ෂෙයාර්ස් ප්‍රමාණයේ එකතුව අනුව වැඩිම ප්‍රතිචාර ලැබුණ නිර්මාණය ඇගයීමට ලක් කරනව. ඒ අනුව, මේ සතියෙ ‍ජනප්‍රියම නිර්මාණය ඊළග සතියේ ප්‍රකාශයට පත් වෙනව.

තවත් දෙයක් කියන්නම ඕන. කවි නිසදැස් වලට විතරක් නෙමෙයි, කෙටි කතා ආදියටත් අපි ඔයාලට ඉඩකඩ වෙන්කරලා තියනව. ඉතිං... ටික දවසක් විරාමයක නැවතුන '' සහෘද නිර්මාණ " පුරුදු විදියට මේ ඉරිදා දිනයේ ඔයාලට දැකගන්න පුළුවන්. ඒ වගේම පහු ගිය දින කීපයේ ඔයාලා එවුව එහෙත් ''සහෘද නිර්මාණ " හි පළ නොවුන ඔයාලගෙ කවි, අපේ ''මිතුරු පන්හිඳ " Blog අඩවියේ පළ වේවි ඉරිදාට පෙර.

අවසාන වශයෙන්, ඉස්සර වගේම ඔයාලගෙ කවි සිතුවිලි අරන් ඇවිත් අපි එක්ක පුරුදු ලෙන්ගතුකමින් එකතු වෙන්න කියලත් , ඔයාලා දන්න, '' ලියන්න " කැමති අයටත් මේ පණිවිඩය දීලා '' සහෘද නිර්මාණ " සහ '' මිතුරු පන්හිඳ " ට එක් කරවන්න කියලත් ආදරෙන් මතක් කරනව. ඒ වගේම .. අපිව කියවන, " ලියන්න " කැමති ඕනෑම කෙනෙකුටත් අපි සමග එකතු වෙන්න කියල සුහද ඇරයුමක් කරනව. නිර්මාණ එවන්න ඕන විදිය පෙර පරිදිමයි, ( Inbox එකට හෝ Thoughts From heart time line එකට )

දැනගන්න දෙයක් තියනව නම් අහන්න අපෙන්,

නෙතූ / හේමන්ත

සිතිවිල්ලේ අරුණැල්ල ........

පපුවට බර වැඩි සුසුම් වැල් එක්වෙලා
දවන විට හිත මගේ ඔබ ගැනම සිහිවෙලා
ළඟින් උන් පෙර දවසෙ මතක පොත පෙරළිලා
වැගිරුනා කදුළු බිඳු සාගරේ පරදවා

හදවතේ ගුලි ගැහුණු ආදරේ බිඳ දමා
යන්න හිතු‍වේ කොහොම අපෙ මතක හැරදමා
තුන්යමේ නිදි නැතිව මතක අපෙ හඬනවා
කියන් මගෙ රත්තරනෙ කොහොම ඉන්නද කියා

කල්ප යුග යුග පැතූ ආදරේ මගෙ ඔයා
බෑ ඉන්න තනිවෙලා හිත තවම හඬනවා
ළඟින් උන් ඔය සෙනෙහෙ මගෙම වෙන්නට සිතා
මියෙන්නම් නුඹ නමින් මතු සසරෙ නුඹ පතා

_ශානු...

ඔබට එපා වූ
මගෙ හිත ඉල්ලා
තවත් හිතක්
මා අමතනවා...
කිවමැන ආපසු
එනවද නැතිනම්
යනවද මා
අමතක කරලා.....
_ සූකිරි ..

මැටි හට්ටියේ
දන්කුඩ හුරගෙන කාලා
අත්දෙක ගෙවෙනකන්
කඩයප්පන් තම්බපු උඹ
කනේ කරාබු දෙක
උකස් තියලා
පොත් ටික අරන් දීපු උඹ
බඩට නොකා මට කවපු
උඹට කවන්න පොවන්න
කවදා හරි මං ඉන්නවා
මගේ අම්මේ ..

_ ඉසුරු උදාර..

නුඹේ දෑස් මත
ගැඹුරට එබී
නුඹ සෙවූ මට
නුඹේ නෙත්
ගැඹුරේ හිඳ
නුඹ නොව
මම ම හමු විය ..

_ දාස් පෙති ..

නෙලූ සමන් මල් දෝත දරාගෙන
අම්මා බුදු පුදට වඩින්නේ..
පින් පාටයි මුලු නිවසම අම්මේ
ඔබ ඉන්නා කල අප නිවසේ..

බුදු පදවි පතාගෙන නොවේ අම්මෙ ඔබ
දරුවන් ආදරයෙන් හැදුවේ
තුන් හිතකින්වත් නැහැ ඔබ කිසිදා
දරුවන් සමඟින් තරහා වුනේ..

දෙවෙනි බුදුන් ඔබ මගේ පහන ඔබ
ඉර හඳටත් වැඩියෙන් වටිනා
මෙතේ බුදුන් දැක නිවන් දකීවා
අම්මේ ඔබ කල පින් මහිමෙන්

පෙරදා මා හිස අතගෑ ඔබෙ දෑතින්
යලිත් වරක් මා හිස අතගා
බණ පදයක් දෙසමින් සනසවමින්
අම්මේ මා සුවපත් කල මැන
මතු දාකදි ඔබ බුදු වුනු දා....

චූටි බස්සා...

මගේ පුංචි පුංචි
සිතුවිලි ඔයා 

හ්ම්...
ඒක හරියට
තරු වලින් පිරිච්ච
අහස වගේ ..

ඒත් ..
මට ඒ තරු වලට ලං වෙන්නවත්
බැරිවුණා 

නමුත්....
දවසක

ම ඒ තරු දිහා බලාගෙනම
මැරිලා යයි..

-Téar Öf Tíchiz-

තුන් හිතම පාලුවෙන් වුණත්

මේ පින්බර මාසෙ

මං ඔයා වෙනුවෙන්

එකම පැතුමක් පතනවා

ඔය ඇස් වල කඳුළක්

ඔයාගෙ හිතට දුකක්

වෙන්න එපා සදා ...

-AP-

මගේ හීනේ මටත් නොදී අරන් ගිහින් නුඹ ඈතට
ඒ හීනෙට මං වාගේම නුඹත් හිතින් පෙම් කලාද
ඔයා මගේ කර ගන්නට හැමදා මා මැවුව හීන
එකතු වෙලා උතුරා යන හැබෑ නොවන හීන ගොඩට .......

හීනෙන් වත් ඔයා මගේ ළඟට ආයෙ එන්නෙ නැතිද
හීන ලොවක මා සැරුවත් පියවි ලොවේ නෙත් හැරගෙන
සමුදුන්නත් පහන් ව රැය නොනිදා මැවු හීන වලට
රත්තරනේ සත්තයි නුඹ හිටියා ඒ හැම හීනෙම...

___නලීන් දිල්රුක්ෂ___ 

අහස් වියන යට
තරු කැට වෙන්නට
පෙරුම් පිරූ හැටි
අපි දෙන්නා...

පෙර සංසාරෙක
පුරුදු අරන්
මේ ලෙස හමු වුවද
අපි දෙන්නා..

දුරස් නොවී ඉමු
මියෙන තුරා කල්
මේ ලෙස සෙනෙහෙන්
අපි දෙන්නා..

නිවන් දකින දා
එක් වී නිවනට
පියමං කරමුද
අපි දෙන්නා..

___හිරු___ 

මලක් ඇඩුවා දිගට හරහට....

ඈත කෙලෙවර
පුවක් ගහ යට
දෙතුන් දවසක් අඬ අඬා..
දිගට හරහට වැරදි කීවා
මලක් තණකොල
දුක් වෙලා..

කෙලින් ඇස් දෙක
වත්තෙ හරි මැද
රෝස පඳුරක් ඇත බලා..
නිතර ඔච්චම් කළා මා හට
එයා හරි ලස්සන නිසා..

ගෙදර ඇත්තොත්
කිසිම දවසක
බැලුවෙ නෑ මං ගැන සොයා..
රෝස පදුරට ආලෙ කෙරුවා
පුංචි දැරිවී සෝබනා..

බිඟුන් ඇවිදින්
විහිළු කෙරුවා
සුවඳ ලස්සන නැති නිසා..
මගේ ලස්සන පුංචි හදවත
හීරුනා දුක වැඩි නිසා..

මිනිස් හිත් ගැන
නිතර පත පොත
තුලින් දැක්කා කියවලා..
ඒත් කොහොමද නපුරු මා හට
ලොවේ මල්වැල් හැමදෙනා..

නිතර ඇහෙනව
රේඩියෝවෙන්
සිංදු කියනා මල් ගැනා..
උපන් දා සිට
බලං හිටියා නෑනෙ මං ගැන
ගායනා..

එක්කො කරුමෙයි
සිතා නාඩමි
කාටවත් නෑසෙන නිසා..
අනේ ආසයි බුදුන් පාමුල
පරව යන්නට හිනහිලා..

#_අනුsh_

පිරිත් පැන් පොදක් මෙන් පින් බරව
මගේ සිත සනසවා
වෙහෙර මළුවක් වගේ සන්සුන්ව
ජීවිතය පහදවා
බණ පදයක් තරම් බැතිබරව
සෙනේහය පුද දෙවා
පියාණන් නොමැති ලොව
හිරු ඇතත් නැත දිවා...

සිනාසෙන්න මග කියලා
මගේ කඳුළු නුඹ ගත් දා
ලොවට හොරෙන් මටත් වඩා
නුඹ හැඬුවා මං හන්දා
දුවට මවක මිස කවුරුත්
තවත් ලොවේ නැති හන්දා
නුඹේ නමින් නැගුනු කඳුළු
මගෙ දෙනෙතේ සුව වින්දා...

මවුපිය ගුණ කියාගන්න
දුවකට කිසි දින බැරුවා
මවුපිය නැති දින දුවක ගෙ
කඳුළු වලට මිල නැතුවා
මවුපිය සෙවනැලි අතරේ
දුවකට සැනසුම ඇතුවා
මතු උපදින ආත්මයේ
නිවන් දකින්නට පැතුවා...

____Dilani____ 

ඔබ මා වෙන්වී ඉවතට යාමෙන්
දුක් ගී ගැයුවේ සොදුරු පෙමයි
හද පෙම් පුදසුන මත පිදු ප්රේ මය
පෙර පවකින් ගැරහුම් ලැබුවයි ..

අනිමිස ලෝචනයකට සමවැදී
බලා සිටියෙ ඔය දෑස දෙසයි
එයින් මිදී අන් ලොවක් දකින්නට
අමතක වූ ගානයි ..

ප්‍රේම භාවනා සතර කමටහන්
බිද දැමුවේ ඔබමයි
යළිදු වතාවක් බවුන් වඩන්නට
නොහැකි ඒ නිසාමයි ..

චංචල සිත නිසසල කරගන්නට
දැවුණු හදට යළි ඕනෑමයි
ඉතිං නික්ම යනු හද පෙම් කුටියෙන්
පෙම් අසපුව ඔබ හට අකැපයි .. 

__නෙතුහෂිනි සංජනා ..